De aantasting van de droge bossen heeft grote gevolgen. Men denkt bijvoorbeeld dat de inheemse papegaaien (geelvleugelamazones of lora’s) om die reden naar de woonwijken trekken om daar hun voedsel te zoeken. Dit veroorzaakt conflicten met de fruittelers.
Als er minder grote bomen zijn, kan de bodem minder neerslag vasthouden. Dat leidt weer tot geleidelijke verdroging van het ecosysteem en minder productiviteit. Ook neemt de vruchtbaarheid van de bodem af. Oppervlakkige afvoer van regenwater veroorzaakt erosie en het verlies van voedingsstoffen uit de bodem. Het regenwater sleurt bodemdeeltjes mee en veroorzaakt zo sedimentatie en toevoer van schadelijke voedingsstoffen op de koraalriffen.

De droge bossen van Bonaire zijn het leefgebied van bedreigde planten en vogels, waaronder twee soorten wayaká bomen (pokhout) en de lora’s. Ook andere soorten, die alleen op ons eiland voorkomen, vinden hier hun onderdak. Herbebossing helpt dus bij het in stand houden van deze soorten. Ook leveren we zo een bijdrage aan het behoud van biodiversiteit op wereldschaal. Nederland voldoet zo aan zijn verplichtingen op basis van het Biodiversiteitsverdrag. Daarnaast brengt de herbebossing positieve veranderingen voor het welzijn van de mens, zoals meer mogelijkheden voor recreatie, verbeterde micro-klimaten en toename van de veerkracht ten opzichte van klimaatverandering.